Van thuis op de bank naar levendig enthousiast 

Toen we met de groep bezig waren met het thema grenzen, kwamen er intuïtief twee beelden bij mij naar boven. Dit laat mij dieper inzien wat wij doen bij Vuurkracht. Ik wil het graag opschrijven om te delen met jou, het beklijft dan ook beter bij mijzelf. Vandaag het eerste beeld, de leerzones van Senniger.

Uit je comfortzone in de leerzone

Wij willen geen clubje zijn dat alleen maar gezellig koffie en thee drinkt met elkaar. De sociale verbondenheid is heel belangrijk, maar er is meer nodig om te groeien. Samen met de jongeren gaan we de comfortzone uit. Door de zogenaamde ‘leerzone’ in te gaan, ook wel stretch-zone genoemd, onstaat er een ervaring waar geleerd kan worden. Het uit je veilige zone gaan is soms ook een beetje spannend.

Ik ga regelmatig hardlopen en dat is niet altijd fijn. Het is soms gemakkelijker om op de bank thuis te blijven liggen en lekker niets te doen. Ik ervaar dan vaak weerstand om in beweging te komen. Als ik dan wel de stap maak te gaan hardlopen, voel ik mij meestal lekkerder. De volgende dag heb ik soms spierpijn. Hoe vaker ik hardloop, hoe makkelijker het mij afgaat; de drempel wordt minder en de spierpijn wordt ook minder. Ik krijg een betere conditie en voel mij lekkerder in mijn hoofd en lijf.

We gaan niet hardlopen, maar doen wel allerlei verschillende oefeningen met de groep. We creëren een leeromgeving, zodat de comfortzone vergroot wordt. Een zinnetje zoals ‘ik kan het wel’ of ‘ik durf het wel’, wordt dan vaak gezegd. Of: ‘Ik voelde spanning van te voren, maar ik snap mijzelf nu beter doordat ik het ben aangegaan’.

Uitnodiging en uitdaging

Wij maken met de jongeren de pendelbeweging tussen uitnodiging en uitdaging. We bouwen een cultuur van vertrouwen en veiligheid waardoor we samen de uitdaging aan kunnen en durven gaan. Als we een oefening hebben gedaan nemen wij de rust om te reflecteren, waardoor iedereen zich bewust wordt van de uitdaging die hij is aan gegaan.

Paniekzone

Wat we proberen te voorkomen is dat jongeren in de paniekzone terecht komen. We willen jongeren geen dingen laten doen die te ver bij hen vandaan staan. Hierdoor kunnen ze een te hoge mate van stress ervaren en dat belemmert om te leren. Dit is een kwestie van goed blijven afstemmen met elkaar en de vraag stellen: ‘waar zit je?’.

Meedoen aan het programma van Vuurkracht is al een uitdaging opzich. Ik vind het moedig dat jongeren zichzelf durven te geven en de stap nemen om mee te doen. De meesten zitten hiermee al per definitie in de leerzone. Het is ook wel eens voorgekomen dat een jongere dacht dat meedoen in de groep echt bij hem aansloot. Toen hij ging meedoen kreeg hij zoveel stress en dat resulteerde in angst en piekeren, hij zat in de paniekzone. Het was beter voor hem om te stoppen. 

 

Aansluiten om te leren

Het is prachtig om de stap uit de comfortzone met elkaar te nemen. Het gaat om bewust aansluiten bij de jongere zodat hij kan leren. Als het niet meer aansluit dan is het te spannend. Als het wel aansluit, betekent dat dat de jongere het ook al in zich heeft zitten. Dan leert de jongere ook steeds beter zichzelf kennen. Dat kan alleen maar door te doen en te ervaren.

Vuurkracht daagt jongeren uit met als doel zichzelf beter te leren kennen, zodat je je beter kunt verbinden met anderen.