Levensrivier

Ik sta hier in een land. Vele jaren geleden is het groene en bloeiende landschap langzaam veranderd in een koud winters landschap. De warmte van de zomer maakte ongemerkt plaats voor de kille koude winter. Ik zie geen bloeiende bloemen meer. Geen bomen die heerlijke vruchten dragen. Het groene gras voelt dor en droog aan. Ik sta aan de rand van de belangrijkste levensader, de Levensrivier. Ze is helemaal bevroren. Ze is gestopt met stromen. Het is donker.

Flits, vonk! Wat gebeurt daar? Er is een beweging in het landschap te zien. Heel ver aan de horizon begint er wat te flikkeren. Ik vestig mijn blik op het licht. Door het licht wordt het koude, kille landschap zichtbaar. Toch is er juist nu hoop, want het betekent dat er een andere tijd was, een tijd van licht. Langzaam ontstaat er een vlammetje, nu we dichter bij zijn zien we dat het klein en kwetsbaar is, maar het is er wel. Het vuur vraagt aandacht zodat de vlam blijft branden.

Ik zie na lange tijd dat het landschap begint te ontdooien, beetje bij beetje. De bevroren Levensrivier vertoont barsten. De barsten maken plaats voor stromend water. De ijsschotsen zorgen nog voor blokkades waardoor het water nog niet helemaal vrij kan stromen. Ik pak een ijsblok op, het smelt in mijn handen, andere laat ik los. Het vuurtje wordt gekoesterd en het is nodig om er af en toe hout op te gooien. Plotseling zie ik dat niet alleen het vuur zorgt voor de warmte. Boven mij zie ik grote handen rondom het land, ze geven warmte. De ijsblokken beginnen langzaam te smelten. Ik voel en ruik aan alles dat het leven in het hart terugkomt. De levensrivier begint te stromen. Ik zie bloemen uit de knop komen en bladeren aan de bomen. Alles wordt gevoed door de warmte van het vuur en de handen die de Levensrivier in beweging brengt.

Uitleg

Dit landschap is het hart van een mens. Hij komt allerlei belemmeringen tegen in zijn leven waardoor het hem niet lukt om vrij te leven. Er was een tijd dat het anders was, een tijd van onbezorgd dansend leven. Gebeurtenissen zoals overlijden van geliefden, scheiding van ouders, aandacht gemist, verslavingen, druk van buiten, misbruik kunnen ervoor zorgen dat de Levensrivier bevroren raakt. Het lukt niet meer om contact met jezelf te maken, om keuzes te maken, het lukt niet meer om voor jezelf te zorgen, het lukt niet meer om er voor de ander te zijn, het diepe contact met het leven is verdwenen.

Als je inzicht krijgt in je hart, contact leert maken met jezelf, ontdek je hoe de gesteldheid van je hart is. Dit zijn de eerste vonken. Door hier aandacht aan te geven en te koesteren ontstaat er een vlammetje. Dit is een langdurig proces, het is belangrijk om er nu bij te blijven zodat het vlammetje niet meer verdwijnt. Het is daarom nodig om het vuur af en toe van brandstof te voorzien. Jezelf aandacht te geven. Stap voor stap leer je zo jezelf ontdekken, je hart ontdekken, contact te maken met jezelf. De handen laten de verbinding met anderen zien. Niet alleen op weg, maar samen. Aan de ene kant het vuurtje in jezelf laten branden, het contact met jezelf. Aan de andere kant de warmte van anderen, verbinding met de ander.

Een aandachtig intermenselijk proces dat aandacht vraagt en waar leven vanuit ontstaat.