Positieve en negatieve stemmen

Elke dag speelt er zoveel af in je lichaam en in je hoofd. Soms ervaar ik mijn hoofd als een werkelijke oorlog waar ik in gevangen zit. Allerlei gedachten ploppen op, er komt maar geen rust. Tegelijk heb ik in de afgelopen tijd meer en meer de zachte stem ontdekt die zegt ‘Arend Jan ik houd van je’. De stem die niet klinkt in mijn hoofd, maar in mijn hart.

Henri Nouwen inspireert mij enorm de afgelopen tijd. Hij heeft het over drie verschillende stemmen, valse stemmen van de wereld. Deze stemmen zeggen tegen mij; ‘Arend Jan, jij bent wat je doet’.” Je bent een jongerenwerker. Je bent iemand die het project Vuurkracht heeft opgezet. Je bent eigenlijk heel wat in wat je allemaal doet”. Voordat ik het weet kan ik mij zo identificeren met alles wat ik doe. De tweede stem zegt; ‘Arend Jan, jij bent wat anderen over je zeggen’. Ik kan soms echt bang zijn wat mensen van mij vinden of ik het wel goed doe. Ik ben bang voor hun oordeel. Dit is een stem die mij vast zet, mij niet vrij maakt. De derde stem zegt; ‘Arend Jan, je bent wat je hebt’. Ik heb een mooie vrouw, ik heb twee mooie kinderen, ik heb een mooie woning, ik heb een mooie auto, ik heb… en zo kan ik nog wel even doorgaan. Maar dit is toch niet wie ik ben, of wel dan? Het zijn echt valse stemmen.

Bekijk het eens door een hele andere bril, dan kom ik er in ieder geval achter dat ze zo vals zijn als het maar kan. Stel je eens een man voor die spastisch geboren is, geen controle heeft over zijn lichaam niet over zijn stem en tegelijk ook verstandelijk gehandicapt is. Hij kan naar wereldse maatstaven niet veel, er moet vooral voor hem gezorgd worden. Maar wat is die man dan? Hij kan zich niet beroepen op wat hij doet, wat hij heeft of wat anderen over hem zeggen. Toch geloof ik dat deze man even waardevol is en volledig geliefd als dat ik ben. Niets minder en ook niets meer.

Geliefd door wie dan? Ik geloof echt dat elk mens volledig geliefd is. Dat het er echt niet toe doet wat hij of zij doet. Nee, echt niet. Ik ken jongeren die worstelen met hun opleiding. In onze maatschappij is dit echt iets lastigs voor hen. Tegelijk zijn ze niet minder geliefd dan dat ik ben. De man die dakloos is en helemaal niets meer heeft, ook ik heb ten diepste niets meer dan hem. Want, wat als ik ziek wordt of ik een ongeluk krijgt, alles kan mij zo maar in één klap worden afgenomen. Ben ik dan minder geliefd, nee ik geloof daar helemaal niets van. Dan is er nog zoiets als mooie woorden. Mensen die hele fijne dingen over mij kunnen zeggen, ik kan daarvan opbloeien. Maar niets is zo vergankelijk als dat wat mensen zeggen, als je daar van afhankelijk wordt dan kan je heel hard vallen. En dan, ook dan, als iedereen negatief over je praat. Je bent nog net zo geliefd. Door wie?

Ik geloof dat God van mij houdt en dat er een strijd wordt gevoerd om elk mens. Waarom is er strijd, omdat je er toe doet. Je doet er toe in deze wereld en je hebt een plek die waardevol is. Dat is niet wat de wereld ons doet laten geloven. We moeten presteren, want dan ben je wat. Tegen de stem van de wereld ontdek ik steeds meer de stem van ‘jij bent geliefd’. Ik geloof dat het God is die tegen mij zegt ik houd van je. Daarnaast merk ik ook dat er een stem is die mij daarvan wil weg houden. Die mij dit niet wil laten geloven. Toch merk ik dat die ene stem mij echt vrij maakt en mij los kan rukken van de valse stemmen van de wereld, waar ik gevoelig voor ben.

Als je dit hebt gelezen. Bedenk dan eens: Wat zou het betekenen als alles weg valt en er echt iemand is die van mij houdt?