Vertrouw op beweging
Ik kom in mijn werk allerlei mensen tegen die ‘moeilijk in beweging komen’, of ‘vast zitten’. Het lukt ze gewoon even niet en als ze ‘moeten’, dan gaan ze al helemaal in de ankers. Tegelijkertijd geloof ik erin dat een mens vanuit zichzelf het liefst wil leven en dat er iets van nature in zit dat de mens nieuwe dingen wil ontdekken. Maar soms wil dat even niet, wat dan?
Moeten bewegen
Dan gaan we soms heel hard aan mensen trekken. We gaan ze sancties opleggen. We gaan dreigen dat ze wat moeten doen anders… Dat is natuurlijk precies iets wat niet werkt want mensen beginnen zich dan schuldig te voelen, ervaren schaamte en krijgen uiteindelijk de angst dat anderen aan hen willen gaan trekken.
Groei van de zonnebloem
Afgelopen voorjaar plantte ik een zonnebloemzaadje in een klein potje. Ik kan altijd zo genieten van het groeien van een plantje. Hoe het eerste sprietje boven komt, de eerste blaadjes en dan de volgende blaadjes. Een beetje zonlicht, water, meer is niet nodig. Totdat het plantje te groot is voor het potje, dan is het tijd om over te potten. Dan herhaalt zich het proces van licht en water en de groei gaat vanzelf. Dan komt het moment dat ik het plantje kon uitpotten en in de tuin kon zetten. Langzaamaan groeide de zonnebloem steeds verder. In de zomer verwachtte ik dat hij zou gaan bloeien, maar dit duurde nog even. Toen de eerste knop kwam zat ik te wachten totdat hij ging bloeien. Ik hoefde helemaal niets meer te doen op dat moment, de regen kwam vanzelf en de zon deed zijn werk. Toen het september was, zag ik dat er meer knoppen aan de zonnebloem zaten, maar hij bloeide nog steeds niet. Ik stoorde mij hier een beetje aan, want ik wilde gewoon een mooie zonnebloem zien bloeien in mijn tuin. Begin oktober begon hij met bloeien, echt prachtig, meer dan tien knoppen. Volle bloei. Ik geniet er van als ik wakker word en in de ochtend mijn ontbijt eet. Over een tijdje is hij uitgebloeid en dan kunnen de volgens genieten van de zaden van de bloem en ik geniet van de vogels. Het brengt opnieuw leven.
Geef tijd
Ik ben er heilig van overtuigd dat mensen die moeilijk in beweging komen tijd nodig hebben. Er is een reden dat ze een beetje vast zitten. Dat het even niet lukt. Het is tijd om er echt voor de ander te zijn, te luisteren. Luisteren zonder de directe intentie dat iemand in beweging moet komen. Wel tijd en aandacht geven omdat ik geloof dat iemand in de kern het liefst wil leven, daar ben ik van overtuigd.
Luisteren zonder de directe intentie dat iemand in beweging moet komen.
Soms is er heel veel tijd voor nodig voordat een mens weer gaat exploreren. Die veiligheid wil ik bieden. Soms duurt het even wat langer voordat mensen een veilige basis bij zichzelf ervaren. We kunnen plantjes niet de grond uit trekken. Soms is het ook nodig om iemand te ‘verpotten’, nieuwe prikkels en uitdagingen te geven. Een proces van een kleine beweging en dan weer terug naar de veilige basis.
En ja, dat proces duurt soms wat langer dan je misschien wil. Ik herken soms ook bij mijzelf dat ik wel wil pushen. Het is een spannend proces, want het resultaat duurt langer en dat betekent vaak ook dat er kosten aan verbonden zijn. Maar als je iets voelt van ‘je moet in beweging komen, omdat het anders meer gaat kosten’, dan gaat dat dus juist niet werken.
Durf jij samen met mij erop te vertrouwen dat ieder mens wil leven?