Weg van het hart

Het is dinsdagochtend en ik heb even tijd om rustig adem te halen. Nu kan ik het even doen, als ik het niet doe begin ik te vliegen. Dan zit ik straks op mijn fiets en zijn er allerlei gedachten mij de baas, over wat ik allemaal te doen heb vandaag. Zo gaat het zo vaak, maar nu misschien even niet. Adem halen, straks stap ik op de fiets en zijn mijn gedachten iets rustiger, hoop ik.

Gedachten en rust het zijn twee woorden die soms voor mij tegenover elkaar staan. Er plopt zoveel op in mijn gedachten. Ik weet heel goed dat ik niet aan alle gedachten aandacht moet geven en toch doe ik het zo vaak wel. Het vult mij op de één of andere manier ook, het houdt mij bezig. Dat is precies wat ik ergens ook fijn vindt. Waarom? Nou, dan hoef ik niet met mijzelf bezig te zijn en wat zou er gebeuren als het stil wordt? Wat als er even helemaal geen gedachten zijn? Dat vind ik vaak heel lastig, dan lijk ik in een tussenwereld te komen met heel veel onrust. Een plek waar ik geen controle heb. Voor ik het weet heb ik mijn telefoon al in mijn handen en staat de NOS-app aan. Mijn hoofd vult zich met de verschrikkingen en de schijnbare vreugde van deze wereld. Ik zie een bericht over de Brexit, heel interessant dat proces, maar het is ook zo groot en ver weg, toch heeft het mijn interesse. Een bericht over Memphis Depay die rapt over zijn leven en wat mensen hier allemaal van vinden. Een bericht over het afgelopen voetbalweekend. Voor ik het weet ben ik weer vijftien minuten verder. Het is de tijd die mij dan ook opslokt en voor ik het weet heb ik geen tijd om adem te halen.

Ik merk nu dat ik er verdrietig van word hoe snel ik in mijn hoofd wegvlieg en verzuip in allerlei gedachten en dat ik vlucht in de wereld om mij heen. Maar waar ben ik nu zelf? Tijd om in te ademen. Ik pak er even een bak goede koffie bij, niet van die Senseo-prut, maar eerst even echte koffiebonen malen. Heerlijk, die geur van verse koffie en het pruttelen als de koffie klaar is. Ik ben dan wel verdrietig over hoe snel ik ‘weg’ ben en toch is dit precies waar ik moet zijn zodat er weer een weg terug is. De weg terug naar mijn hart. Bij mezelf in rust.

Ik wens je een dag bij je hart.

Arend Jan